Energiebufferwijk

In zo'n wijk wekken bewoners of collectieven energie op via bijvoorbeeld zonnepanelen of kleine windmolens. Die energie wordt niet alleen direct gebruikt, maar ook opgeslagen voor later gebruik. Die opslag vormt de "buffer" in de term: elektriciteit wordt bijvoorbeeld opgeslagen in buurtbatterijen, en warmte kan worden opgeslagen in warmwaterbuffers of ondergrondse systemen zoals warmte-koude-opslag (WKO).

Een belangrijk onderdeel van een energiebufferwijk is de slimme technologie die het energieverbruik en de opslag automatisch regelt. Zo wordt bijvoorbeeld een elektrische auto opgeladen op momenten dat er veel zonne-energie beschikbaar is. Door die slimme sturing wordt energieverspilling voorkomen en wordt het lokale gebruik optimaal afgestemd op het lokale aanbod.

Energiebufferwijken spelen een belangrijke rol in de energietransitie. Ze helpen mee aan het verminderen van CO₂-uitstoot, verhogen de betrouwbaarheid van de energievoorziening en verminderen de belasting van het elektriciteitsnet. In zowel Nederland als België zijn al enkele proefwijken ontwikkeld waar deze principes worden toegepast, vaak met steun van overheden of energieleveranciers. Het idee is dat bewoners niet alleen gebruikers van energie zijn, maar ook actieve deelnemers in een slim en duurzaam energiesysteem.